Economisch zware tijden
vragen om nieuwe alternatieven. Of, in het geval van het VersVoko, een oud idee
met een nieuwe twist. Het VersVoko is een Voedselkollektief dat, zoals de naam
al doet vermoeden, bestaat uit mensen die houden van verse, lokale groenten
voor een goede prijs. In heel Nederland worden VersVoko’s opgericht, vaak in
samenwerking met de al bestaande Voko’s die voornamelijk droogwaren aanbieden.
Ook in Groningen kun je je bij een VersVoko aansluiten. Versvoko Groningen
koopt groenten in bij De Keukentuin, een biologisch tuindersbedrijf in
Zuidbroek. Leden van het Versvoko doen hun bestelling via de webshop van de
Keukentuin en kunnen 1 keer per week hun krat verse groenten afhalen in Beijum of de Hortusbuurt. Vervoer en
administratie regelen de leden van het Versvoko zelf, waardoor ze met een
minimum aan overheadkosten aan biologische, lokale voeding kunnen komen.
Ik probeerde het uit en
bestelde aardappels, wortels, spinazie, winterpostelein en een slamix. Ik was
vooral bij met de dagverse spinazie, zoveel meer smaak dan de supermartkversie!
Mijn bestelling haalde ik af bij het afhaalpunt in de Grote Leliestraat, waar
ik meteen lid kon worden van het ‘gewone’ Voedselkollektief voor voornamelijk
droogwaren. Fijn om eens boodschappen te doen zonder in de rij te staan (die
tijdswinst werd weer tenietgedaan door de praatjes met andere leden, maar dat
is nu eenmaal een van de ‘bijverschijnselen’ van een collectief – je doet het
samen). Ook leuk: via de nieuwsbrief van
producent de Keukentuin vernam ik dat de tuinders en ik de avond voor mijn
bestelling van hetzelfde concert hadden genoten en dat zij net als ik kippen
houden. Voor ik het wist had ik een mailtje teruggestuurd om ook mijn onsterfelijke voorliefde voor foute
folkrock te kennen te geven, waarna er meteen een aardige mail terug kwam van
tuinder Jeanette. Ondanks al mijn goede voornemens koop ik nog regelmatig
supermarktbroccoli uit Spanje, zonder dat ik stilsta bij de manier waarop die
broccoli geproduceerd is, of de producent wel een goed loon ontvangt en hoeveel
tijd die broccoli in vrachtwagens en koelingen heeft doorgebracht voordat ie op
mijn bord belandde. Nu heeft degene die mijn eten maakt ineens een naam en
woont op fietsafstand!
Het woord Kollektief roept, zeker met die K in de spelling, associaties op met
anarchisme en idealen van weleer. Gek genoeg voelt deelnemen aan het collectief
nauwelijks als de ruige radicale daad die ik voor ogen had, maar is het vooral
gezellig om contact te hebben met de mensen die mijn eten maken en anderen die
ook enthousiast zijn over biologische en lokale voeding.
(SF)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten