 |
| Raw salad met fruit |
Het is begonnen in 2005 tijdens een
cursus waarbij macrobiotiek naar voren kwam. Toen werd ik me bewust
hoe belangrijk bladgroente waren, hoe onzinnig zuivel was, hoe
extreem suikers waren en dat ik een overschot aan vlees binnen kreeg.
Dat was een zware boodschap voor een 1,5 liter cola light per dag drinkende, 1 pak
hagelslag in de week etende, iedere avond een grote varkensschnitzel wegwerkende, laat ik proberen zo weinig
mogelijk groente etende eigenwijs. Ik snapte daarvoor ook wel dat het
anders moest maar nu had ik de zogenaamde wake-up call gehad, het
moest anders.
In de praktijk zou het nog jaren duren
voordat er daadwerkelijk iets veranderde. Het enige verschil was nu
dat mijn zelfhaat over mijn ongezonde voedingspatroon groeide. In 2008 schakelde ik naar dagelijks
groente, nog geen bladgroente, dat vond ik vies. Ja ik lustte wel
sla maar een salade eten is voor modellen op tv, dat ga ik niet doen.
Ook liet ik de cola los en verving ik deze met een lemon-/ lime-achtige koolzuur-houdende drank. Ik dacht dat het minderen met
cafeïne in ieder geval een stap voorwaarts was.
Weer 2 jaar later in 2010 dwing en
manipuleer ik mezelf tot het eten van meer groente door i.p.v. vlees,
aardappelen en groente, de ene dag het vlees weg te laten en het
tekort op te vullen met groente en de andere dag de aardappelen weg
te laten en dat op te vullen met groente. Ik koos voornamelijk voor
kip en verving de koolzuurhoudende drank met een prikloze Crystal
Clear. Toen begon ik eindelijk een beetje trots op mezelf te worden.
Door de jarenlange prijzenoorlog in de
supermarkt was ik het eind 2013 spuugzat en kon ik de slechte
kwaliteit niet meer verdragen. Met slechte kwaliteit bedoel ik: rotte
uien, beschimmelde voorverpakte kaas, worteltjes die al
tot moes zijn in de potjes, 2 samen verpakte kipfilets waarvan de 1
al 3 jaar in de vriezer lag en de ander 1 jaar waardoor het
kleurverschil niets anders dan angstaanjagend te noemen was. Ik
vertrok uit de supermarkt en herontdekte de markt als plaats van vernieuwing, gezondheid en kwaliteit.
Ik kocht eindelijk een blender zodat ik groene smoothies kon maken en eindelijk voldoende
bladgroente binnen kon krijgen. Ik kocht m’n vlees bij de
biologische slager, waar alles ong. 1 ons is i.p.v.
zo groot mogelijk en ik schakel over op biologisch 100% spelt zuurdesembrood.
Een half jaar later hoorde ik op tv een
man voorbij komen die heel trots zei: koken is de grootste revolutie van de mens want voordat we
eten kookte waren we wel 8 uur per dag bezig met kauwen en nu nog maar 3 minuten. En toen viel
alles op z’n plaats voor me. 8 uur per dag kauwen op gezonde etenswaren zou een weldaad voor
ons lichaam zijn! Nu wist ik wat er moest gebeuren: raw food!
Maar dat kan ik helemaal niet aan. Ik
manipuleer mezelf in hoge mate met smoothies en het weglaten van
aardappels of vlees om maar voldoende groente binnen te krijgen en
dan ga ik overstappen naar een levensstijl waarin
dat de boventoon voert, ik zie het niet gebeuren. Tot ik een voorbeeld van iemand zag die
het ook deed, vooral de notenpasta’s inspireerden me (noten in een
foodprocessor en voìla notenpasta), salades gevuld met fruit, dit
kan ik ook! Eindelijk liet ik dan ook de Crystal Clear los en stapte
over op puur Gronings kraanwater.
Toch besluit ik niet voor 100% raw
te gaan, ik geloof namelijk dat onze gebitten niet voor niets gemaakt
zijn om vlees te eten dus sta ik 100% achter vlees eten en ik ben
niet van plan dit rauw te gaan doen i.v.m. de smaak en de risico’s.
Ook wil ik blijven snoepen, taart, cake, snoep blijft in mijn leven,
als ik uit ga mag ik best een colaatje drinken en met een paar keer
per jaar alcohol heb ik ook geen moeite.
80% raw food, dat wordt het. Ik moet
eerlijk zeggen, ik heb nog nooit zo gevarieerd gegeten. Toch vond ik
de 80% zwaar en loog ik mezelf regelmatig voor om me vol te proppen
met een overdaad aan snoep of vet vlees. Momenteel zit ik op zo’n
60% raw en dat kan ik goed volhouden. Het is op z’n zachts gezegd
allemaal niet over 1 nacht ijs gegaan. Ik ben ontzettend blij dat ik
het allemaal gedaan heb en ik wil nooit meer terug, nou oké af en
toe voor een dagje dan.
Dit artikel werd geschreven door
Stefania Pönitz (www.stefaniaponitz.webs.com)
