Raw food en de smoezen om het niet te doen.

Waarom eet je zoals je eet? In dit artikel legt Stefania uit waarom ze kiest voor 80% raw. 

Raw salad met fruit

Het is begonnen in 2005 tijdens een cursus waarbij macrobiotiek naar voren kwam. Toen werd ik me bewust hoe belangrijk bladgroente waren, hoe onzinnig zuivel was, hoe extreem suikers waren en dat ik een overschot aan vlees binnen kreeg. Dat was een zware boodschap voor een 1,5 liter cola light per dag drinkende, 1 pak hagelslag in de week etende, iedere avond een grote varkensschnitzel wegwerkende, laat ik proberen zo weinig mogelijk groente etende eigenwijs. Ik snapte daarvoor ook wel dat het anders moest maar nu had ik de zogenaamde wake-up call gehad, het moest anders.

In de praktijk zou het nog jaren duren voordat er daadwerkelijk iets veranderde. Het enige verschil was nu dat mijn zelfhaat over mijn ongezonde voedingspatroon groeide. In 2008 schakelde ik naar dagelijks groente, nog geen bladgroente, dat vond ik vies. Ja ik lustte wel sla maar een salade eten is voor modellen op tv, dat ga ik niet doen. Ook liet ik de cola los en verving ik deze met een lemon-/ lime-achtige koolzuur-houdende drank. Ik dacht dat het minderen met cafeïne in ieder geval een stap voorwaarts was.

Weer 2 jaar later in 2010 dwing en manipuleer ik mezelf tot het eten van meer groente door i.p.v. vlees, aardappelen en groente, de ene dag het vlees weg te laten en het tekort op te vullen met groente en de andere dag de aardappelen weg te laten en dat op te vullen met groente. Ik koos voornamelijk voor kip en verving de koolzuurhoudende drank met een prikloze Crystal Clear. Toen begon ik eindelijk een beetje trots op mezelf te worden.

Door de jarenlange prijzenoorlog in de supermarkt was ik het eind 2013 spuugzat en kon ik de slechte kwaliteit niet meer verdragen. Met slechte kwaliteit bedoel ik: rotte uien, beschimmelde voorverpakte kaas, worteltjes die al tot moes zijn in de potjes, 2 samen verpakte kipfilets waarvan de 1 al 3 jaar in de vriezer lag en de ander 1 jaar waardoor het kleurverschil niets anders dan angstaanjagend te noemen was. Ik vertrok uit de supermarkt en herontdekte de markt als plaats van vernieuwing, gezondheid en kwaliteit. Ik kocht eindelijk een blender zodat ik groene smoothies kon maken en eindelijk voldoende bladgroente binnen kon krijgen. Ik kocht m’n vlees bij de biologische slager, waar alles ong. 1 ons is i.p.v. zo groot mogelijk en ik schakel over op biologisch 100% spelt zuurdesembrood.

Een half jaar later hoorde ik op tv een man voorbij komen die heel trots zei: koken is de grootste revolutie van de mens want voordat we eten kookte waren we wel 8 uur per dag bezig met kauwen en nu nog maar 3 minuten. En toen viel alles op z’n plaats voor me. 8 uur per dag kauwen op gezonde etenswaren zou een weldaad voor ons lichaam zijn! Nu wist ik wat er moest gebeuren: raw food!

 Maar dat kan ik helemaal niet aan. Ik manipuleer mezelf in hoge mate met smoothies en het weglaten van aardappels of vlees om maar voldoende groente binnen te krijgen en dan ga ik overstappen naar een levensstijl waarin dat de boventoon voert, ik zie het niet gebeuren. Tot ik een voorbeeld van iemand zag die het ook deed, vooral de notenpasta’s inspireerden me (noten in een foodprocessor en voìla notenpasta), salades gevuld met fruit, dit kan ik ook! Eindelijk liet ik dan ook de Crystal Clear los en stapte over op puur Gronings kraanwater. 

Toch besluit ik niet voor 100% raw te gaan, ik geloof namelijk dat onze gebitten niet voor niets gemaakt zijn om vlees te eten dus sta ik 100% achter vlees eten en ik ben niet van plan dit rauw te gaan doen i.v.m. de smaak en de risico’s. Ook wil ik blijven snoepen, taart, cake, snoep blijft in mijn leven, als ik uit ga mag ik best een colaatje drinken en met een paar keer per jaar alcohol heb ik ook geen moeite.

80% raw food, dat wordt het. Ik moet eerlijk zeggen, ik heb nog nooit zo gevarieerd gegeten. Toch vond ik de 80% zwaar en loog ik mezelf regelmatig voor om me vol te proppen met een overdaad aan snoep of vet vlees. Momenteel zit ik op zo’n 60% raw en dat kan ik goed volhouden. Het is op z’n zachts gezegd allemaal niet over 1 nacht ijs gegaan. Ik ben ontzettend blij dat ik het allemaal gedaan heb en ik wil nooit meer terug, nou oké af en toe voor een dagje dan.

Dit artikel werd geschreven door Stefania Pönitz (www.stefaniaponitz.webs.com)